با فردوسی

دعاهای سوره قصص :

..رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي ...
...پروردگارا من بر خويشتن ستم كردم مرا ببخش ...

... رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۲۱﴾
...پروردگارا مرا از گروه ستمكاران نجات بخش (۲۱)

...رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ ﴿۲۴﴾
...پروردگارا من به هر خيرى كه سويم بفرستى سخت نيازمندم (۲۴)

با فردوسی...

آیات منتخبی که دوست داشتم بیشتر از بقیه :وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِفَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ  (خیلی مواقع موقع سختیها اینو میگم که حتما کاری کردم که خدا داره عذابم میکنه در حالیکه آزمایشه فقط!)وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ ﴿۱۰﴾وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ ﴿۱۱﴾ ...فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ ... وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۲۳﴾ (حکایت منه. دلیلش کفر و فراموشی دیدار اوست ناامیدیهایم!) وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَاثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍوَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًاوَمَأْوَاكُمُ النَّارُوَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ﴿۲۵﴾...إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَى رَبِّي.....رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۵﴾...وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ ... امید داشته باشید به روز آخراتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِوَأَقِمِ الصَّلَاةَإِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِوَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ... وَكَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَااللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْوَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۰﴾وَمَا هَذِهِ الْحَيَاة با فردوسی...

کلمات جدید این سوره:غلبهم : غلبه کردنشان - پيروز شدنشان - مغلوب شدنشان (اگر مصدر غلبهم را مصدر مفعولي بگيريم)كلمه‌ى‌ «بِضْعِ» به معناى قطعه است، چنانكه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «فاطمة بضعة منى» «1» فاطمه پاره‌ى تن من است. گاهى مراد از «بِضْعِ»، قطعه‌اى از زمان (بين سه تا نه سال) است.بضع: عددى است از سه تا نه، «من الثلاثة الى التسعة»اثاروا: ثور: زير و رو شدن. پراكنده شدن،يبلس: ابلاس: يأس از خير و نيز بمعنى تحير آيد. در قاموس گويد: «ابلس: يئس و تحيركلمه‌ى‌ «يُبْلِسُ» از «ابلاس»، به معناى غم و اندوهى است كه ناشى از شدّت يأس باشد.واژه‌ى «ابليس» نيز از همين ريشه است.«یَتَفَرَّقُونَ»: مراد از تفرق، جدا شدن صف مؤمنان از صف کافران است که دسته‌ای به بهشت و گروهی به دوزخ می‌روند و هر یک سرنوشت ابدی خود را می‌آغازد.«رَوْضَةٍ»، به باغى گفته مى‌شود كه آب و درخت فراوان دارد.كلمه‌ «يُحْبَرُونَ» از «حبر»، به معناى حالت سرورى است كه آثار آن در چهره نمايان شود.تمسون: مساء: اول شب. امساء: داخل شدن به شب.اهون: آسانتر. هون بفتح اول به معنى آسانى است «هان عليه الامر سهل».اقم: در كلمه اقامه معناى دوام هست در لغت آمده: «اقام الشي‏ء: ادامه» پس‏ فَأَقِمْ وَجْهَكَ‏: يعنى پيوسته كن توجه خود را و روى آوردن خود را.فطرت: سرشت و نهاد. فطر در اصل به معنى شكاف و شكافتن از طرف طول شى‏ء است «فطر»: آفريدن.كلمه‌ى‌ «مُنِيبِينَ» از «انابه»، به معناى رجوع مكرّر و مداوم است.شيعا: (بر وزن عنب) جمع شيعه، به معنى فرقه‌‏ها و گروه‏‌هاست شيعه به معنى اتباع و پيروان است «شيعة الرجل: اتباعه و انصاره».«سُلْطَاناً»: دلیل بسیار بسیار محکم و قانع کننده مکتوب در کتاب آسمانی.يقنطون: قنوط: مأيوس شدن از خير «قنط قنوط با فردوسی...